حداقل استانداردهای یک آشیانه هواپیما چیست؟

هنگر و آشیانه های هواپیما را می توان خانه ی دوم یک مهندس زمینی پرواز ( مهندس فنی هواپیما) دانست .اما این خانه دوم چه شرایط و استانداردهایی باید داشته باشد؟ 

براساس استانداردهای بین المللی ، آشیانه های هواپیما باید به گونه ای طراحی شوند که تحمل فشار حداکثری بار و اشیا ثابت و ماشین های نصب شده و بار متحرک را داشته باشد .ساختمان یک آشیانه هواپیماباید با آب و هوای محل تناسب داشته باشد .به ازای هر کارگر ،12 متر مکعب فضا به غیراز فضا اشغال شده توسط ماشین آلات وجود داشته باشد . در چنین فضایی ، ارتفاع نباید کمتر از 3 متر باشد و سقف کارگاه ها باید تحمل ریزش برف ، باران ، طوفان ، یخبندان و غیره را داشته باشد .

هرکارگاه و آشیانه باید به اندازه کافی توالت و سرویس بهداشتی داشته باشد و ساختمان آن  طوری باشد که بوی نامطبوع به وسیله هواکش به خارج منتقل شود .

به ازای هر 25نفر ، یک توالت و به ازای هر 20 نفر یک شیر دستشویی و تعداد کافی صابون شوینده ضروری است .همچنین در کارگاه هایی که کارگران و مهندسین درگرمای زیاد کار می کنند ، باید به ازای هر شش نفر کارگر حداقل یک دوش آب سرد و گرم تعبیه شود .سروصدا درکارگاه هاهواپیما باید از 85 دسی بل کمترباشد . حمام های مخصوص چشم باید در تمام کارگاه هایی که بیش از 50 عدد باطری در آن ها شارژ میشوند ، تعبیه گردد . 

این موارد تنها گوشه ای از  حداقل استاندارد ها لازم برای یک آشیانه هواپیماست که شرکت های هواپیمایی باید ملزم به رعایت آن باشند . 

نویسنده : محمد شفیع خانی