بررسی موقعیت های پزشکی در پرواز

نویسنده: سید مهدی موسوی

با طولانی شدن سفرها، اورژانس های پزشکی حین پرواز به طور فزاینده ای رایج می شوند.

به طور متوسط ​​در هر 604 پرواز یک اورژانس وجود دارد.

شایع ترین مشکل پزشکی از دست دادن هوشیاری و به دنبال آن مشکل در تنفس، حالت تهوع و مشکلات قلبی است.

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط دانشگاه تورنتو منتشر شده است، اورژانس های پزشکی حین پرواز در حال افزایش هستند. تا حدی، این به دلیل این واقعیت است که افراد بیشتری - از جمله مسافران مسن بیشتر - به آسمان می روند. اما این همچنین به دلیل افزایش پروازهای طولانی مدت است که "مسافران را در معرض استرس های فیزیولوژیکی طولانی تر قرار می دهد."

کابین مسافران (با فشار 11-12 PSI) می‌تواند باعث افزایش حجم گاز تا 30 درصد شود و باعث ایجاد ناراحتی در سیستم‌های بسته، فضاهای فیزیولوژیک حاوی گاز بدن (سینوس‌ها، گوش میانی) یا فضاهای بالقوه غیرفیزیولوژیک شود. (پنوموتوراکس، فضاهای بالقوه ایجاد شده پس از جراحی دستگاه گوارش/چشم/درون جمجمه)

فشار جزئی اکسیژن در ارتفاع کاهش می‌یابد (در بیماران سالم: افت متوسط ​​اشباع اکسیژن شریانی به اندازه 93% از 97%).

 انوع شرایط اضطراری که از لحاظ جسمانی برای مسافرین در هوا رخ میدهد

محققان دریافتند که در مجموع 11920 اورژانس پزشکی یا یک مورد به ازای هر 604 پرواز وجود داشته است. رایج ترین موارد اضطراری درگیر:

سبکی سر یا غش (37.4٪ موارد اضطراری)؛

مشکلات تنفسی (12.1%);

تهوع یا استفراغ (9.5٪)؛

علائم قلبی (7.7%)؛ و

تشنج (5.8%).

کمترین موارد اضطراری درگیر:

پارگی (0.3٪)؛

ایست قلبی (0.3%)؛

گوش درد (0.4٪)؛

علائم مامایی یا زنان (0.5٪)؛ و

سردرد (1%).

اگرچه ایست قلبی، مشکلات زنان و زایمان، و سکته‌های مغزی جزو کمترین موارد اورژانسی بودند، اما احتمال بیشتری داشت که منجر به انحراف هواپیما و بستری شدن در بیمارستان شوند.

شرایط اضطراری حین پرواز بر یک نقطه تصمیم گیری بزرگ تکیه می کنند: که آیا پرواز می تواند به مقصد مورد نظر خود ادامه یابد یا این وضعیت به برنامه های فرود جایگزین، نیاز دارد؟

خلبانان در حدود 7 درصد موارد، اغلب به دلیل ایست قلبی، فرود بدون برنامه داشتند. حدود 26 درصد از مسافران با شرایط اضطراری حین پرواز هنگام فرود به بیمارستان منتقل شدند، 9 درصد بستری شدند و فقط 0.3 درصد - یا 36 بیمار - جان خود را از دست دادند، از جمله 31 نفر بر اثر ایست قلبی.

چه اتفاقی می افتد زمانی که فردی در مضیقه پزشکی باشد؟

اولین اقدامی که باید انجام شود این است که شخص توسط خدمه کابین شناسایی شود که در مضیقه پزشکی قرار دارد. این گاهی اوقات می تواند کاری باشد که خدمه کابین خودشان انجام می دهند، اما بیشتر اوقات خود مسافر، یک همراه یا مسافری که در نزدیکی است هشدار می دهد. در این مرحله، تمام خدمه کابین و همچنین کاپیتان از وضعیت مطلع خواهند شد. اولین خدمه حاضر در صحنه شروع به ارزیابی بیمار می کند و از دیگران می خواهد تا اقلام مناسب تجهیزات کمک های اولیه را بازیابی کنند.

مهمانداران پرواز علاوه بر اینکه خود در دوره‌های اموزش با مفاهیم پزشکی هوایی و کمک های اولیه اشنا شده‌اند و همچنین در دوره های AED (دستگاه شوک الکتریکی خودکار)و CPR(احیای قلبی و ریه) اموزش دیده‌اند اما اغلب در حین شرایط اظطراری از افراد متخصص در بین مسافران کمک میگیرند و نیز باید توجه داشت که قوانین مربوط به کمک رسانی مسافر متخصص به فردی که دارای بیماری و شرایط اظطراری شده است متفاوت میباشد.

یک مسافر پزشک در 48.1 درصد و یک مسافر پرستار 20.1 درصد از فوریت‌های پزشکی در حین پرواز , کمک‌های پزشکی ارائه می‌کنند و این درصد خوبی برای کنترل کردن شرایط در مواقع اظطراری میباشد .هنگامی که شرایط اضطراری در پرواز رخ می دهد، کارکنان خلبان با یک تیم پزشکی هوانوردی در زمین ارتباط برقرار میکنند و مشورت می کنند تا به تصمیم گیری در مورد انحراف کمک گردد

4 تا 7.3 درصد موارد اضطراری در پرواز نیاز به انحراف دارند (حدود 1 در 8300 پرواز)

تقریباً 25٪ نیاز به حمل و نقل پس از پرواز به بیمارستان دارند

6٪ از تمام موارد اورژانسی در طول پرواز نیاز به بستری شدن در بیمارستان با مرگ و میر 0.3٪ داشتند.

رایج ترین معیارهای پذیرش شامل سکته های احتمالی، دیسترس تنفسی (هدایت درست اکسیژن به بیمار)و علائم قلبی بود

آیا پزشک در هواپیما وجود دارد؟" نحوه برخورد خطوط هوایی با فوریت های پزشکی

برای این مطالعه، محققان مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ تماس‌هایی را که بین ژانویه 2008 و اکتبر 2010 با مرکز ارتباطات STAT-MD مدرسه برقرار شده بود، بررسی کردند، که در طول دوره مطالعه به پنج شرکت هواپیمایی بزرگ کمک پزشکی از راه دور ارائه کرد. این خطوط هوایی در طول این مدت 7,198,118 پرواز انجام دادند که حدود 10 درصد از کل ترافیک خطوط هوایی را تشکیل می داد.

همچنین به یاد داشته باشید اگر که به نوعی بیماری خاصی دارید که نیاز به مصرف دارو در ساعتی خاص و یا مصرف آن در حین شرایط اظطراری دارید، اول از همه خدمه پرواز را مطلع کنید و همچنین داروی مورد نیاز خود را قبل از پرواز به همراه داشته باشید.

باید بدانیم در ایالات متحده، پزشکان هیچ تعهد قانونی برای کمک به موارد اضطراری پزشکی در حین پرواز ندارند

قانون کمک پزشکی هوانوردی (1998) از سامریان خوب در برابر دعاوی مبنی بر سهل انگاری محافظت می کند "مگر اینکه فرد در حین ارائه چنین کمکی مرتکب سهل انگاری فاحش یا سوء رفتار عمدی شده باشد."

به عنوان مثال، اگر پزشک به دلیل مصرف الکل یا داروی آرام بخش در پرواز مست شده باشد، ممکن است یک مسافر پزشک به شدت سهل انگاری شود.

توجه داشته باشید، ارائه‌دهنده پزشک نباید غرامت پولی دریافت کند: ارتقاء، کوپن سفر را قبول نکنید.

قانون کمک پزشکی هوانوردی همچنین از شرکت های هواپیمایی آمریکایی در برابر مسئولیت در جستجوی کمک ارائه دهنده پزشک محافظت می کند، اگر خدمه پرواز "با حسن نیت" معتقد باشند که ارائه دهنده از نظر پزشکی واجد شرایط است.

پروازهای بین قاره ای بر اساس قوانین کشوری است که شرکت هواپیمایی در آن مستقر است

به عنوان مثال، استرالیا، فرانسه و آلمان از نظر قانونی به پزشکان کمک می کنند (در غیر این صورت با جریمه یا زندان مواجه می شوند)