هواپیمای برادران رایت

نویسنده : علی رفیع زاده 

امروز در رابطه با اولین هواپیمای قابل کنترل موتوردار و سنگین‌تر از هوا در جهان و هر سوالی که با خود دراین زمینه در ذهن دارید صحبت میشود و توضیحات کامل و جامع در رابطه با این موضوع برای شما دوستان عزیز ارائه میگردد با ما همراه باشید.

1. برادران رایت

برادران رایت (به انگلیسی: Wright brothers) اُرویل (Orville) متولد ۱۹ اوت ۱۸۷۱ - درگذشت در ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸ و ویلبر رایت (Wilbur) متولد ۱۶ آوریل ۱۸۶۷ - درگذشت در ۳۰ می ۱۹۱۲ (میلادی) دو برادر اهل آمریکا بودند که به خاطر اختراع اولین هواپیمای قابل کنترل موتوردار و سنگین‌تر از هوا در تاریخ ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ (میلادی) مشهور شدند.

آنها سال‌ها بر روی گلایدرها و وسایل نقلیه مشابه قبل از نخستین پروازشان با هواپیما  کار می‌کردند. آن‌ها همچنین بخاطر ابداع اولین روش منطقی برای هدایت هواپیما شهرت دارند.

در سال‌های ۱۹۰۴–۱۹۰۵، برادران رایت ماشین پرنده خود را برای انجام پروازهای طولانی‌تر و آیرودینامیک ‌تر با پرنده رایت ۲ توسعه دادند و به دنبال آن اولین هواپیمای واقعاً عملی با بال ثابت، پرنده رایت ۳ ساخته شد. پیشرفت این برادران ایجاد یک سیستم کنترل سه محوره بود که خلبان را قادر می‌ساخت تا هواپیما را به‌طور مؤثر هدایت کند و تعادل آن را حفظ کند.

این روش برای همه نوع هواپیماهای بال ثابت استاندارد باقی ماند. از ابتدای کار هوانوردی، ویلبر و اورویل بر توسعه یک روش قابل اعتماد برای کنترل خلبان به عنوان کلید حل «مشکل پرواز» تمرکز کردند. این رویکرد به‌طور قابل توجهی با سایر آزمایشگران آن زمان که تأکید بیشتری بر توسعه موتورهای قدرتمند داشتند، متفاوت بود. رایت‌ها با استفاده از یک تونل باد کوچک خانگی، داده‌های دقیق تری را از قبل جمع‌آوری کردند که آنها را قادر ساخت بال‌ها و ملخ‌های کارآمدتری طراحی کنند. اولبن اختراع آنان ماشین پرنده نبود، بلکه یک سیستم کنترل آیرودینامیکی است که سطوح ماشین پرنده را کنترل کند.

برادران مهارت‌های مکانیکی ضروری برای موفقیت خود را با سال‌ها کار در مغازه خود در دیتون اوهایو با ماشین‌های چاپ، دوچرخه، موتور و سایر ماشین آلات به دست آوردند. کار آنها با الهام از دوچرخه، بر باور آنها تأثیر گذاشت که یک وسیله نقلیه ناپایدار مانند ماشین پرنده را می‌توان با تمرین کنترل و متعادل کرد. همچنین مهارت‌های خود را به عنوان خلبان توسعه دادند. کارمند فروشگاه آنها چارلز تیلور، بخش مهمی از تیم شد و اولین موتور هواپیمای خود را با همکاری نزدیک با برادران ساخت.

وضعیت برادران رایت به عنوان مخترعان هواپیما مورد ادعای متقابل طرفین مختلف قرار گرفته‌است. بحث و جدل‌های زیادی بر سر بسیاری از ادعاهای رقیب هوانوردان اولیه وجود دارد. ادوارد روچ، مورخ پارک تاریخی ملی میراث هوانوردی دیتون، استدلال می‌کند که آنها مهندسان خودآموخته‌ای بودند که می‌توانستند یک شرکت کوچک را اداره کنند، اما مهارت‌ها یا خلق و خوی تجاری برای تسلط بر صنعت هوانوردی رو به رشد را نداشتند.

برادران رایت، ویلیام و اورویل رایت، به عنوان پیشگامان هوانوردی شناخته می‌شوند و اختراعات زیادی در این زمینه داشته‌اند. برخی از اهم اختراعات و نوآوری‌های آنها عبارتند از:

• کیت‌های پرواز: برادران رایت در ابتدا با ساخت کیت‌های پرواز به مطالعه و آزمایش اصول پرواز پرداختند.
• کنترل هوایی: آنها سیستم کنترلی را بهبود بخشیدند که اجازه می‌دهد خلبان بر روی پرواز کنترل داشته باشد. این سیستم شامل کنترل‌های رولینگ ، یایینگ و پیچینگ هواپیما است است.
• پرندگان پرنده: آنها 3 نوع هواپیما را به ثبت اختراع رساندند اما امروز در رابطه با اولین اختراع آنها یعنی پرنده  Wright Flyer ، که اولین پرنده دارای موتور محسوب می‌شود و در 17 دسامبر 1903 پرواز کرد صحبت میشود.
• تکنولوژی موتور: آنها موتورهای سبک و کارآمدی طراحی کردند که مناسب برای پروازهای اولیه بودند.
• گزل‌های ویرایش پرواز: برادران رایت تکنیک‌هایی برای بهبود استحکام و پایداری پروازها ایجاد کردند.

این نوآوری‌ها نقش بسیار مهمی در توسعه هوانوردی و طراحی هواپیماهای مدرن ایفا کردند.

1. هواپیما برادران رایت (Wright Flyer)

هواپیما برادران رایت به عنوان یک نماد تاریخی از آغاز عصر هوانوردی مدرن شناخته می‌شود. این دو برادر، که از ابتدا با چالش‌ها و مشکلات زیادی مواجه بودند، در نهایت توانستند با طراحی و ساخت هواپیمای خود، نخستین پرواز کنترل‌شده و خودکشی را با موفقیت انجام دهند. در این مقاله به جزئیات بیشتری درباره محل قرارگیری هواپیما، ویژگی‌ها، مکان پرواز اول و مشخصات فنی آن پرداخته خواهد شد.

اصطلاح "هواپیمای خودکشی" به نوعی به دو دلیل مرتبط با برادران رایت و هواپیمای آنها اشاره دارد:

• خطرات پرواز اولیه: در اوایل تاریخ هوانوردی، پرواز به شدت خطرناک بود و بسیاری از آزمایشگران به دلایلی همچون ناپایداری و عدم دقت در کنترل و طراحی، جان خود را از دست دادند. به همین دلیل، برخی به شوخی یا به طور جدی به این نوع پروازها به عنوان "هواپیمای خودکشی" اشاره می‌کنند.
• طراحی‌های اولیه: پرنده‌های اولیه مانند Wright Flyer به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های ابتدایی و طراحی‌هایی که هنوز به طور کامل تکامل نیافته بودند، به خطرات بالایی خصوصاً برای پروازهای مکرر و بلندمدت مواجه بودند. این مسأله باعث شده بود که برخی از پروازها احساس خطر یا "خودکشی" به نظر برسند.

این اصطلاح به طور گسترده‌ای ذکر نمی‌شود و بیشتر ناشی از تجربیات خطرناک اولیه هوانوردی است که برادران رایت و دیگر پیشگامان هوانوردی با آن مواجه بودند.

1. مشخصات فنی هواپیمای برادران رایت

هواپیمای "فلایر" به یک موتور 12 اسب بخاری مجهز بود که از نوع پیستونی و دو سیلندر بود. این موتور به دو پروانه متصل بود که در واقع نیروی لازم برای پرواز را تأمین می‌کرد. پروانه‌ها نیز طراحی خاصی داشتند که باعث می‌شد نیروی لازم برای بلند شدن از زمین به راحتی فراهم شود. طراحی این موتور و پروانه‌ها، نوآوری‌های برجسته‌ای در عرصه هوانوردی به شمار می‌رفت.

بخشی دیگر از مشخصات فنی "فلایر" شامل طراحی بال‌ها و دکل دم‌دار بود. بال‌های این هواپیما به گونه‌ای طراحی شده بودند که می‌توانستند در هنگام پرواز خم شوند، که به برادران رایت اجازه می‌دادند با افزایش و کاهش زاویه آن‌ها، ارتفاع و جهت پرواز را کنترل کنند. این طراحی نوآورانه، پایه‌گذار تکنیک‌های کنترلی هوانوردی بعدی شد.

1. ویژگی‌های هواپیمای برادران رایت

هواپیمای "فلایر" یکی از دستاوردهای نوآورانه آن زمان به شمار می‌رود. این هواپیما به طول 12.3 متر و با عرض بال‌های 40 متر ساخته شده بود. وزن کلی آن تقریباً 274 کیلوگرم بود که با توجه به تکنولوژی آن زمان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردها محسوب می‌شود.

هواپیمای "فلایر" از مواد ساده‌ای چون چوب و پارچه ساخته شده بود. این انتخاب مواد باعث می‌شد که هواپیما سبک و در عین حال با قابلیت کارایی بالا باشد. همچنین، طراحی بال‌ها به گونه‌ای بود که می‌توانستند در هنگام پرواز کنترل مناسبی را به خلبان بدهند. یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های برادران رایت، سیستم کنترل هوانوردی آن‌ها بود که به کمک آن توانستند برای اولین بار یک هواپیما را در فضای آزاد کنترل کنند. این سیستم شامل کنترل‌های حرکتی فیزیکی بود که توانایی تغییر شکل بال‌ها را در حین پرواز فراهم می‌کرد.

1. مکان و زمان پرواز اول

پرواز تاریخی "فلایر" در 17 دسامبر 1903 در شهر کیتی هاوک ایالت کارولینای شمالی انجام شد. این منطقه به دلیل وزش بادهای ملایم و زمین نرم انتخاب شده بود که به آزمایش‌های پروازی کمک می‌کرد. در آن روز، هواپیما به مدت 12 ثانیه پرواز کرد و فاصله‌ای به اندازه 36.5 متر را طی کرد. این پرواز، به ویژه برای برادران رایت و همچنین تاریخ بشریت یک موفقیت بزرگ به حساب می‌آید. در ادامه، آن‌ها توانستند این پرواز را چندین بار تکرار کنند و در نهایت مسافت‌های بیشتری را با Duration های طولانی‌تر پرواز کنند.

1. محل قرارگیری هواپیما در حال حاضر

امروزه، هواپیمای "فلایر" برادران رایت در قرار دارد. این موزه یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین موزه‌های مرتبط با هوانوردی در جهان است و تاریخ هوانوردی را از دوران اولیه تا پیشرفت‌های فضایی معاصر نمایش می‌دهد. در این موزه، بازدیدکنندگان می‌توانند بدون نیاز به پرداخت هزینه ورودی، به هوای پر از الهام و یادآوری تاریخ هوانوردی دست یابند. این هواپیما به طور ویژه در مکانی برجسته قرار دارد تا تاریخ آغاز پروازهای انسانی را به بازدیدکنندگان یادآوری کند.

برادران رایت با طراحی و ساخت هواپیمای "فلایر"، جهان را به سمت دوران جدیدی از هوانوردی هدایت کردند. دستاوردهای آن‌ها، نه تنها از لحاظ فنی حائز اهمیت بودند، بلکه تأثیر عمیقی بر روی تحقیقات و توسعه در صنعت هوانوردی گذاشتند. امروزه، با پیشرفت‌های فناوری در زمینه هوانوردی، یادآوری و ارج نهادن به این دستاورد تاریخی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هواپیمای "فلایر" به عنوان نمادی از اراده و نوآوری انسانی، همچنان در ذهن‌ها باقی مانده و الهام‌بخش نسل‌های آینده در مسیر کشف آسمان‌ها است.