بمب افکن اتمی مافوق صوت B-1 لنسر

نویسنده : امیر حسین چهل تنان 

آیا تا به حال نام بمب افکن هایb1 لنسربه گوشتان خورده است؟

 بمب افکن استراتژیک یک هواپیمای بمب افکن با برد متوسط تا بلند است که برای پرتاب مقادیر زیادی سلاح هوا به زمین بر روی یک هدف دوردست به منظور تضعیف توانایی دشمن در جنگ طراحی شده است

با ما همراه باشید تا اطلاعات کافی راجب بمب افکن های b1 لنسر را با شما به اشتراک بگذاریم .

تاریخچه هواپیما های b1لنسر:

هواپیمای b1 لنسر یک بمب افکن استراتژیک مافوق صوت است که توسط شرکت راک ول ( که بعد ها با بوئینگ ادغام شد) برای نیرو هوایی ایالات متحده امریکا طراحی شد.

1-شروع برنامه (1965): برنامه توسعه b1 لنسردر ابتدا در اواسط دهه1960 به عنوان جایگزینی برای بمب افکن b52 معرفی شد. هدف آن توان حمل بمب های هسته ای با سرعت بالا بود.

2- توسعه اولیه (1970): اولین نمونه از b1 لنسر در دهه 1970 توسعه یافت. این نسخه اولیه چهار نمونه داشت که طراحی ان مافوق صوت بود.

3-ورود به خدمت (1986): در 1986 وارد خدمت شد و به دلیل برخی تغییرات،مانند افزایش قابلیت پنهان کاری و بهبود سامانه های جنگ الکترونیک،به یکی از مهمترین بمب افکن های نیروی هوایی ایالات متحده تبدیل شد.

4-کاربرد عملیاتی: b1 لنسر برای ماموریت های مختلف از جمله حملات استراتژیکی و تاکتیکی با بمب های غیر هسته ای در جنگ هایی مانند جنگ خلیج فارس،افغانستان و عراق به کار گرفته شده است.این هواپیما به دلیل توانایی حمل تعداد زیاد بمب های متعارف با هدایت دقیق،نقش مهمی در عملیات نظامی ایفا کرده است.

مشخصات ظاهری و فنی:

مشخصات ظاهری:

1-طول:حدود 44.5 متر(146 فوت)

2-wingspan:در حالت باز حدود 41.5 متر (136 فوت)و در حالت بسته 34.8 متر (114 فوت)

3-ارتفاع:حدود 12.6 متر (41 فوت)

شکل بدنه:طراحی بدنه بسیار ایرودینامیکی است و شامل بالهای متغیر است که امکان تغییر در ویژگی های پرواز را فراهم میکند.

مشخصات فنی:

1-موتورها:چهار موتور توربوفن جنرال الکتریک F101-GE-102

2- سرعت حداکـثر:حدود 125 ماخ (تقریبا 1334کیلومتر بر ساعت یا 828 مایل بر ساعت)

3-برد:حدود 12000کیلومتر (تقریبا 7456 مایل) بدون سوخت گیری هوایی با حداکثر مهمات وسوخت

4-سقف پرواز:در حدود 18000متر (60000فوت)

5-وزن حداکثر بخاست:حدود 216000کیلوگرم (تقریبا477000پوند)

در حال حاضر چه کشورهایی بمب افکن های b1 لنسررا در اختیاردارند؟

در حال حاضر تنها سه کشور وجود دارند که بمب افکن های استراتژیک را اداره میکنند: ایالات متحده،روسیه و چین. با بازنشسته شدن AF-111 راون در سال 1998 و بازنشسته شدن F-14 تام کت در سال 2006 در حال حاضر B1 تنها هواپیمای بال متحرک در حال خدمت نیروی هوایی امریکا است.

مزایا و معایب:

مزایا:

1-سرعت و دامنه بالا: b1 لنسر قادر است با سرعتی بالغ بر 1.25 ماخ پرواز کند.این ویژگی به ان اجازه میدهد به سرعت به اهداف خود نزدیک شود و از مناطق خطرناک دور بماند.

2-دامنه طولانی:با قابلیت پرواز با مسافت های طولانی بدون نیاز به سوختگیری مجدد(تا 6500مایل)این بمب افکن میتواند به عملیاتی جهانی بپردازد

3-بارمفید قابل حمل:

حمل تسلیحات متنوع: b1 لنسر میتواند تا 34000 کیلوگرم بار مفید شامل انواع بمب ها و موشک ها را حمل میکند.این قابلیت به نیروهای هوایی این امکان را میدهد که در صورت نیاز،از سلاح های مختلف استفاده کند.

4-طراحی بال های متغیر:

طراحی بال های B1 به ان اجازه میدهد تا در سرعت های مختلف و ارتفاع های متفاوت عملکرد بهینه داشته باشد.این ویژگی به ویژه در شرایط جنگی برای فرار از رادار مفید است.

5-تکنولوژی پنهان کاری:

b1 لنسر به فناوری کاهش اثر راداری مجهز است،که به ان امکان میدهد در محیط های پرازدحام و تحت نظارت راداری به عنوان یک پلتفرم پنهان کاری موثر عمل میکند.

5-عملکرد در ارتفاع پایین:

قابلیت پرواز در ارتفاغ پایین به B1 Lancer این امکان را میدهد که با خیال راحت تر و به دور از سیستم های هوایی دشمن،به اهداف خود نزدیک میشود.

معایب:

1-پیچیدگی و هزینه نگهداری:

هزینه های عملیاتی بالا: b1 لنسر به دلیل فناوری های پیشرفته پیچیدگی سیستم های ان،هزینه های عملیاتی بالایی دارد.

2-ساختار و اندازه:

حجم و وزن زیاد:حجم و وزن زیاد این بمب افکن میتواند مانع از دسترسی برخی پایگاهای نظامی کوچکتر شود و در شرایط خاص به عملیات ان محدودیت ایجاد کند

3-نقص های سیستم های الکترونیکی:

با وجود فناوری های مدرن،B1 lancer در برخی موارد ممکن است با نقص های الکترونیکی مواجه شود.به روزرسانی و نگهداری منظم سیستم های الکترونیکی برای حفظ کارایی ضروری است.

4-مصرف سوخت بالا:B1 Lancer دارای مصرف سوخت بالایی است که به ویژه در ماموریت های طولانی مدت میتواند به نگرانی های لجستیکی منجر شود.

5-محدودیت در ماموریت های خاص:

در مقایسه با برخی از بمب افکن های نسل جدید و کوچکتر،B1 Lancer ممکن است در برخی ماموریت های خاص و به ویژه در عملیات های نامنظم چندان موثر نباشد.

عملیات ها

بی-۱ لنسر از سال ۱۹۸۵ تا سال ۱۹۹۷ در نقش بمب‌افکن اتمی به ایفای نقش می‌پرداخت. با پایان یافتن جنگ سرد نقش لنسر به عنوان بمب‌افکن اتمی نیز پایان یافت و در سال ۱۹۹۰ با دو مورد آتش‌سوزی در موتور این بمب‌افکن، کلیه پروازهای آن‌ها در نقش بمب‌افکن اتمی لغو شد و با تعمیر و بازگشت مجدد به نیروی هوایی نقش مهمی در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ ایفا کرد. سپس از این بمب‌افکن در گارد ملی هوایی آمریکا استفاده شد. عملیات نظامی بعدی در سال ۱۹۹۸ و حمله به زیرساخت‌های عراق توسط آمریکا و بریتانیا بود و پس از آن در سال ۱۹۹۹ به همراه نیروهای متحد در بالکان و طی بمباران یوگسلاوی توسط ناتو حضور فعال داشت.

در جنگ افغانستان در سال ۲۰۰۱ و سپس در جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ این بمب‌افکن حضوری پُررنگ داشت و بسیاری از نقش‌های بمب‌افکن قدیمی بی-۵۲ را بر عهده گرفت

در مارس ۲۰۱۱ بمب‌افکن‌های بی-۱ متعلق به پایگاه نیروی هوایی الزورت به‌عنوان بخشی از عملیات طلوع ادیسه و سرنگونی رژیم معمر قذافی، اهدافی در لیبی را بمباران کردند

از سال ۲۰۱۴ و طی جنگ داخلی سوریه، بی-۱ها حملاتی علیه داعش را آغاز کردند.^[۶][۷] در جریان محاصره کوبانی، لنسرها طی ۵ ماه، ۶۶۰ بمب، در حمایت از کردها، علیه نیروهای داعش استفاده کردند. تخمین زده می‌شود که در این حملات، هزار تروریست داعش کشته شده‌اند

بمب‌افکن‌های بی-۱ در ۱۴ آوریل ۲۰۱۸ در بمباران دمشق و حمص شرکت کردند. بی-۱ها در این حملات، ۱۹ موشک ای‌جی‌ام-۱۵۸، علیه مواضع حکومت سوریه شلیک کردند

نتیجه گیری : 

در مجموع ، B1 لنسر به عنوان یک بمب افکن استراتژیک دارای مزایای قابل توجه ای است که آن را به یک ابراز قدرت در عملیات های نظامی تبدیل کرده است . با این حال چالش ها و معایب آن نیز باید در ارزیابی های عملیاتی در نظر گرفته باشد .