نویسنده: سینا سلیمانی
سه نوع سوخت به طور عمده در بحث هوانوردی موجود است که عبارت است از :
AVGAS_1
Jet A _2
Jp_type_3
سوخت AVGAS در موتور های رفت و برگشتی )پیستونی (استفاده
میگردد .
در حال حاضر ، سه درجه سوخت به طور کلی استفاده می شوند
100) و 100/130 – 80/87LL (
که LL در واقع بیانگر Lead Low) سرب کم ( میباشد.
درجه چهارمی هم وجود دارد که 145 /115 می باشد و تنها در موتور
های پیستونی هواپیما های بزرگ استفاده میگردد .
دو عدد موجود در این موارد ، نشاندهنده عدد اکتان زیاد و کم می باشد.
به عبارتی دیگر ، عدد اکتان 87/80 سوخت AVGAS ، نمایانگر درجه
سوخت رقیق با عدد اکتان 80 و همچنین عدد اکتان 87 بیانگر درجه
سوخت غلیظ می باشد. برای جلوگیری از سردرگمی در ارتباط با انواع
AVGAS ، به طور کلی تحت درجه ی 80 , 100 , 100LL و یا 115
شناسایی میشوند .
همچنین AVGAS را میتوان با کد های رنگی شناسایی نمود .
از این رو رنگ سوخت با رنگ نوار روی لوله و یا تجهیزات سوخت
تطابق داشته باشد.
Jet fuel
سوخت موتور توربینی یا به عبارتی سوخت جت برای موتور های توربو
شفت و یا توربو جت مورد استفاده قرار میگیرد.
سه نوع از سوخت های توربینی در بخش غیر نظامی صنعت هوانوردی
عبارتند از :
Jet A-1 & JetA 1-که از نفت سفید تهیه گردیده است .
Jet B2-که از مخلوط نفت سفید و AVGAS تهیه شده است .
در حالی که سوخت جت با رنگ سیاهی که بر روی لوله یا تجهیزات
میباشد ، شناسایی میگردد ، رنگ واقعی آن میتواند )زرد کم رنگ و یا
بی رنگ (باشد .
پیش از مخلوط شدن AVGAS با سوخت جت ، به TCDS (Type
sheet data certificate موتور مربوطه مراجعه نمایید.
افزودن سوخت جت به AVGAS منجر به کاهش توان تولید شده توسط
موتور می شود و میتواند اسیب ها و خساراتی را به موتور وارد نماید )
به واسطه انفجار(و همچنین از عمر آن بکاهد .
افزودن AVGAS به fuel Jet میتواند منجر به ته نشین شدن سرب و
کاهش عمر سرویس دهی موتور های توربینی گردد .
JP_1
سوخت ، 1JP توسط فرانک وایت به وجود آمد. در واقع این نوع سوخت دارای نقطه ی
انجمادی بسیار پایین است.
در واقع این را می توان گفت که این سوخت همان نفت است و ویژگی اصلی این سوخت این
است که بیشترین گرما را در واحد حجم تولید می کند و از خاصیت روغن کاری خوبی
برخوردار است. روشن کردن موتورها در هوای سرد با این نوع سوخت مشکل است و در
ارتفاعات سبب خاموش شدن موتورهای هواپیما می شود.
JP_2
سوخت 2_JP .جالب است بدانید که این سوخت در سال ۱۹۴۵ ساخته شد و از ترکیب بنزین
و نفت تشکیل شده است و البته بیشترین درصد آن را نفت تشکیل می دهد.
این سوخت به دلیل پیشرفت صنعت هواپیمایی چیزی نبود که همه انتظارش را داشتند و بنابراین
زمینه ای برای ساخت سوخت های دیگر هواپیمایی را فراهم نمود
JP_3
سوخت 3-JP در سال ۱۹۴۷ تولید شد و از ۶۵ تا ۷۰ درصد بنزین و ۳۰ تا ۳۵ درصد نفت
تشکیل شده است و سبب می شود که مشکل روشن نشدن موتورها در سرما برطرف شود و
همچنین در ارتفاعات روشن کردن موتور بهبود یافته است ولی این سوخت گرایش زیادی به
بخار شدن دارد که سبب خاموش شدن موتورها نیز می شود.
JP_4
سوخت 4 JP سال ۱۹۵۱ ،تهیه شد و از ۶۵ درصد گازوئیل و ۳۵ درصد نفت تشکیل شده
است.
اما فشار تبخیر آن بسیار پایین است و بین ۲ تا ۳ درصد فشار را دارا می باشد. کاهش فشار
تبخیر در مخزن سبب کاهش سوخت در تانک می گردد و خاموش شدن موتور بر اثر تبخیر
شدن سوخت کاهش پیدا می کند.
JP_5
سوخت شماره ی ۵ که با نام سوخت ،5-JPدارای نقطه ی اشتعال بسیار بالایی است و کم
تبخیر می شود.
این سوخت توانست مشکل روشن کردن موتورها در هوای سرد و روشن کردن دوباره ی
موتور در ارتفاعات را کاهش دهد .
JP_6
درباره ی سوخت شماره ی ۶ با نام سوخت 6-JP باید بگوییم که برای هواپیماهایی است که
دارای موتور جت و سرعتشان بیش از سرعت صوت باشد تولید می گردد.
نقطه ی انجماد این سوخت ۶۵ -درجه فارنهایت است و برای استفاده در هوای سرد و
ارتفاعات باال مناسب است.
JP_7
سوخت مناسب برای ماموریت های ویژه، سوخت 7-JP است. این سوخت که کمتر در
هواپیماهای نظامی مورد استفاده قرار می گیرد و جانشینی بسیار مناسب برای سوخت هواپیما
می باشد.
این سوخت اشتعالی همچون سوخت های نفتی دارد. سوخت شماره ی ۸ در سال ۱۹۹۵ توسط
نیروی هوایی آمریکا برای جایگزینی با سوخت 4_JP معرفی شد. از جمله مشخصات این
سوخت این است که دارای نقطه ی اشتعال باالتر، بقاپذیری بیشتر و میزان ترکیبات سرطان
زای آن کمتر است.
این سوخت ساختاری شبیه به 5-JP دارد و تفاوتش این است که نقطه ی اشتعال پایین تری
دارد.
این سوخت به خاطر ویژگی هایش به واسطه ی ویژگی های منحصر به فردش، تا سال ۲۰۲۵
در خدمت نیروی هوایی آمریکا است.
سوخت شماره ی ۹ هواپیما ها، شامل ترکیباتی مانند باز دارنده ی انجماد آب درون سوخت،
بازدارنده ی خوردگی موتور توسط سوخت، روان کننده و مواد ضد الکتریسیته ساکن در خود
در ساختار این ماده، میزان بنزن که ماده ای سرطان زا و هگزان که ماده ای سمی است دارای
نقطه اشتعال بالاتر، بقاپذیری بیشتر و میزان ترکیبات سرطان زای کمتر است، کاهش یافته
سوخت بعدی ما، گونه ی ارتقا یافته ی سوخت شماره ی ۸ است و در سال ۱۹۹۴ تولید شد.
پایداری گرمایی این سوخت تا ۱۰۰ درجه ی فارانهایت بهبود یافته است. دمای اشتعال آن ۳۸
درجه ی سانتی گراد، دمای جوش ۱۴۰ تا ۳۰۰ درجه سانتی گراد، حلالیت در آب ناچیز و
رنگ آن کاهی رنگ است. سوخت دیگری که می خواهیم به شما معرفی کنیم، سوخت TS-JP
ویژگی خاص این سوخت تعادل گرمایی بسیار باال و نقطه ی انجماد آن پایین است. این سوخت
در سال ۱۹۵۶ برای هواپیمای جاسوسی 2-Uتولید شد. سوخت بعدی ما، سوخت 900-JP
است. کارشناسان در حال توسعه ی برنامه ی موتور توربینی برای دو برابر کردن میزان
نسبت سوخت به وزن عمل کند، می باشد.
این کارشناسان در حال یافتن راهی برای افزایش فشار و دمای سوخت موتور جهت دستیابی
به افزایش نسبت سوخت به وزن می باشند. هدف آن ها دسترسی به سوختی خاص است که
پایداری گرمایی آن حدود ۹۰۰ درجه فارنهایت باشد.
این سوخت همچنین دارای پایداری اکسایشی و پایداری گرما می باشد. و اما می رسیم به
سوخت آخر، سوخت 1-A JET .این سوخت به علت دارا بودن خلوص باال یعنی نداشتن مواد
گوگردی و اسیدیته پایین پس از افزایش مواد افزودنی مورد نیاز مستقیما مورد استفاده قرار
می گیرد.
نام و نام خانوادگی :
پست الکترونیک :
نظرات:
برای ارتباط با تحریریه سایت به آدرس تلگرامی mohammad_shafikhani@ مراجعه نمایید. به منظور تبلیغات در سایت با آدرس تلگرامی mohammad_shafikhani @ مکاتبه نمایید . برای اعلام مشکل در سایت و نظرات و پیشنهادات خود با آدرس support@aviationarticles.ir مکاتبه فرمایید.
ایده راه اندازی پایگاه خبری aviationarticlesبه بهمن ۱۳۹7 برمی گردد. پایگاه خبری aviationarticlesبا هدف آگاه و حساس سازی شهروندان وعلاقه مندان و در دسترس بودن تمامی تحلیل ها ومطالب روز هوانوردی ایران و جهان در حوزه تخصصی هوانوردی آغاز به کار کرد.
پایگاهی که سعی دارد با بهره گیری از متخصصان با تجربه و مجرب صنعت هوانوردی ، مقالاتی نو ،جامع و مفید را دراختیارمخاطبان خود قراردهد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبسایت متعلق به مهندس محمد شفیع خانی می باشد
© طراحی سایت و بهینه سازی : گروه طراحی سیرن