قوانین و مقررات مربوط به مسئولیت سازمان های تعمیراتی هواپیما

گردآوری: محمد شفیع خانی و سید اسحق موسوی 

در بریتانیا هیئت اجرایی سلامت و ایمنی ، مسئولیت نظارت بر ایمنی در اماکن و محیط های کاری را بر عهده دارد . قانون سلامت و ایمنی در محیط کاری مصوب سال 1974 و مقررات مربوطه ، مجموعه قوانین حاکم را تشکیل می دهند و دستورالعمل های مدون و بروشورهای هیئت اجرایی ، جوانب و ابعاد گوناگون آن را خلاصه می نماید .

قانون سلامت و ایمنی در محیط کار مصوب سال 1974 مسئولیت نگارش سیاست کلی ایمنی کارمندان و کارگران در محیط کار را بر عهده کارفرمایان قرار داده است . کارفرمایان همچنین موظفند ، کارگران و کارمندان را از مفاد سیاست های مذکور مطلع ساخته و آنها را وادار به اجرای دقیق آن نمایند . بنابراین در یک سازمان تعمیرونگهداری هواپیما ، سیاست های کلی ایمنی و سلامت پرسنل شامل موارد زیر می شود :

1-ارزیابی کار شامل بازرسی ها به منظور تعیین خطرات مربوط به ایمنی و سلامت 

2- تعیین رویه های کاری و دستورالعمل های مربوطه به راه اندازی ابزار، تجهیزات، ماشین آلات و نحوه استفاده از مواد 

3-اطلاع رسانی به افراد ، پرسنل ، کارآموزان در مورد مخاطرات محیط کار 

4-آموزش و تعلیم در مورد مخاطرات مربوط به ایمنی و سلامت 

5- تعیین و تدوین راهکارهایی به منظور کاهش مخاطرات و افزایش سطح ایمنی و سلامت کارکنان شامل تمهیداتی چون محافظ افراد و دستگاه ها 

6- ایجاد رفاه برای کارکنان 

7- مشاوره ونظر خواهی از نماینده یا نمایندگان کارکنان در ارتبط با موضوع سلامت و ایمنی 

سازمان های تعمیراتی موظف به انتخاب فردی به عنوان مسئول ایمنی و سلامت سازمان می باشد . به طور کلی وظیفه سازمان های تعمیراتی در قبال سلامت و امنیت عبارت است از :

1-شناسایی و تعیین خطر در محیط کاری 

2- به حداقل رساندن مخاطرات در محیط کاری 

3- به حداقل رساندن مخاطرات برای کارکنان 

چنانچه امکان حذف کامل مخاطرات در محیط کاری وجود نداشته باشد باید به کارکنان اطلاع رسانی لازم در این زمینه صورت بپذیرد و راهکارهای مقابله و اجتناب از آن معرفی گردد . این کار از طریق آموزش صحیح و اصولی ، همچنین الصاق علائم هشدار محقق می گردد . برای افزایش اثر بخشی ، علائم هشدار باید :

1- به وضوح مشخص کننده وجود خطرباشد .

2- توصیف کننده نوع خطر در محل مذکور باشد برای مثال شوک الکتریکی ، تشعشع و غیره .

3- اطلاعات کافی در مورد باید و نباید ها را در اختیار کارکنان قرار دهد . 

علائم باید به گونه ای باشند که توجه مهندسین جلب نموده و برای تمامی افراد ، واضح و قابل فهم باشد . علاوه بر این در محیط های صنعتی به ویژه تعمیرونگهداری هواپیما ، علائم باید به صورتی طراحی شده باشند که از دوام و پایداری کافی برخوردار باشند و حتی با مرور زمان و طی سالیان متمادی از بین نروند .